MISIR HEYKEL SANATI

 Misir heykellerinde
sert tafllar, granit ve porfir
kullanilmistir, ender olarak ahsaptan
da heykeller yapilmistir. Firavun ve çevresine ait heykellerde
belirli kurallara bagli kalinmis, halk sanati olarak adlandirilan heykellerde daha
serbest bir üslup denenmistir.Heykel yasayan figürün ölümden
sonra canli bedenini temsil
edeceginden, heykeli yapilan kisinin gorunusune uyulmaya
calisilmistir.

Heykeller,
cogunlukla ayakta, frontal (tam
karsidan, cepheden) duruslu,
kollar asagi sarkik, eller bir rulo
tutuluyormus gibi yumruk yapilmis olarak yontulmustur. Ayakta duran figürlerde
hareketsizligi kirmak için cogunlukla sol ayaklar bir adim araliginda öndedir.Diz ve dirsekler vurgulanmistir. Oturan figürlerde iki bacak birlestirilmis, eller diz
üstünde ya da gögüs hizasinda, avuç içleri hafif ortasi bos yumruk biçiminde ve baslar ileri bakar sekilde dik olarak
düzenlenmistir.

         

Misir kültür ve sanatina etki eden en önemli unsur
inanç ve ölüm kültüdür. Ölümden sonra yasamin
n devam edecegi fikri Misir yasam ve sanati
ni belirlemistir. Misir uygarliginda, anitsal yapi
insaasinda cografyanin zenginliginden faydalanilmis, matematik, geometri ve astronomi alaninda
çalislmalar yapilarak ölümden sonra yasam inanci
nin biçimlendirdigi anitsal piramit ve tapinaklar
insa edilmistir. Piramitlerin içlerine firavunun
ve yakinlarinin bir sonraki yasamlarinda kendilerine
kolaylik ve yardim saglasin diye kullandiklari
esyalar konulmus, resim ve heykeller yerlestirilmistir.
Misir resim ve heykelleri seyredilmek
için yapilmadigindan Misirli sanatçilar kendilerinden
beklenileni yapmakla görevliydiler. Erkek
tenleri kadinlara göre daha koyu renkte boyani
yor, el ve ayaklar resim ve heykellerde belirli durus ve pozisyonlarda gösteriliyordu. Firavunlar
genellikle resmin merkezine yerlestirilmis ve büyük
çizilmistir.

.