OSMAN HAMDI BEY
(d. 1842,Istanbul - ö.1910 İstanbul)
1842 yılında İstanbul'da doğdu.
1860'da hukuk öğrenimi için Paris'e gitti. Hukuk öğreniminin yanı sıra o
dönemin ünlü ressamlarının atölyelerinde eğitim aldı.
1869 yılında Bağdat Yabancı İşler Müdürlüğü''ne atandı. 1871'de İstanbul'a geri dönünce sarayda çalıştı. 1881'de Müze-i Hümayun'a atandı. Bu görevi ile Türk müzeciliğinin parlak dönemleri başladı. 1883 yılında Güzel Sanatlar Akademisi Sanayi-i Nefise Mekteb-i Alisi'ni ve İstanbul Arkeoloji Müzesi'ni kurdu ve müdürlüklerini üstlendi. 1884'te o güne kadar hiç gündeme gelmemiş olan ve çokça kayıp verilmiş olunan bir zaafı, antik eserlerin yurt dışına çıkarılmasını yasaklayan Asr-ı Atîka Nizamnâmesini çıkarttırark yürürlüğe soktu.
1869 yılında Bağdat Yabancı İşler Müdürlüğü''ne atandı. 1871'de İstanbul'a geri dönünce sarayda çalıştı. 1881'de Müze-i Hümayun'a atandı. Bu görevi ile Türk müzeciliğinin parlak dönemleri başladı. 1883 yılında Güzel Sanatlar Akademisi Sanayi-i Nefise Mekteb-i Alisi'ni ve İstanbul Arkeoloji Müzesi'ni kurdu ve müdürlüklerini üstlendi. 1884'te o güne kadar hiç gündeme gelmemiş olan ve çokça kayıp verilmiş olunan bir zaafı, antik eserlerin yurt dışına çıkarılmasını yasaklayan Asr-ı Atîka Nizamnâmesini çıkarttırark yürürlüğe soktu.
Osman Hamdi Bey, Nemrut Dağı, Lagina ve Sayda'da arkeolojik kazılar
gerçekleştirdi. Sayda'da yaptığı kazılarda bulduğu, arkeoloji dünyasının
başyapıtlarından sayılan, aralarında İskender Lahiti'nin de bulunduğu
bir takım antik eserler çıkardı. Burada bulunan eserler bugün
Osman Hamdi Bey'in bulmuş olduğu birçok eser gibi, kendisinin
temellerini attırdığı İstanbul Arkeoloji Müzesi'nde sergilenmektedir.
Osman Hamdi Bey’in sanatında, orientalist üslupta eser veren
hocalarının, özellikle Gerome’un etkileri açıkca görülür. Gerome tam
anlamıyla orientalist bir ressamdır. Osman Hamdi Bey’in resimleri üslup
olarak orientalistlere yakındır. Osman Hamdi de oriantelist bir ressam
olarak kabul edilir. Fakat onu batılı oriantelistlerle bir tutamayız.
Batılı oriantelistler kendilerinin doğu üzerindeki baskı ve müdahalelerini haklı göstermek için, hep doğunun geri kalmışlığını, harap yapılarını, sokak satıcılarını resmetmişlerdir. Kadını bir seks sembolü olarak almışlardır. Oysa Osman Hamdi’nin resimleri farklıdır. O tablolarında batılıya ilginç gelecek sahneleri işler, doğunun özellikle de Türk sanatının güzelliklerini gözler önüne serer. Üslüp olarak yakın olduğu oriantelistlerden anlatım bakımından ayrılır.
EN ÜNLÜ ESERLERİ:
"Kaplumbağa Terbiyecisi", "Arzuhalci", "Kur'an Okuyan Hoca", "Silah
Tüccarı", "Leylak Toplayan Kız" "Şehzadebaşı Camisi Avlusunda Kadınlar"
" Feracali kadınlar" (Huzur) "Mimozalı Kadın" Ab-ı Hayat Çeşmesi” ,
Mihrap” gibi tablolarıdır.Resimlerini çoğunlukla yaz aylarını geçirdiği ve en sevgiği yer olan Kocaeli ilinin Gebze ilçesindeki Eskihisar'daki evinde yapmıştır.
Osman Hamdi Bey, son çağın en seçkin siması ve gerçek anlamda uluslararası ün kazanmış bir sanatçımızdır. 1910 yılında İstanbul'da öldüğü zaman, memlekette ve dünyada Alman, Fransız ve İngiliz basınında Osman Hamdi’nin ölümü ile ilgili yazılar yer almıştır.
No comments:
Post a Comment